آداب و رسوم عروسی ایرانی

مراسم عروسی ایرانی از آیین های مذهبی باستانی زرتشتیان گرفته شده و میتواند در مناطق مختلف ایران متفاوت باشد. عروسی به طور سنتی از دو مرحله تشکیل می شود: مراسم عقد و جشن عروسی. 

در اینجا با آداب و رسوم سنتی عروسی ایرانی از هدایا و طلا گرفته تا ظرافت ها آشنا میشوید:

بله برون

در این مراسم بزرگان خانواده های عروس و داماد دور هم جمع می شوند و بحث های دوستانه ای دارند. گفتگوهای آخر مربط به عروسی و شرایط ازدواج است.

در این مراسم داماد هدایایی را برای عروس می آورد که در بیشتر شهرهای ایران، یک کیسه پارچه ای، انگشتر و گاهی اوقات یک تکه قند از طرف داماد به عروس داده می شود.

جشن حنابندان

جشن حنابندان یک نوع مهمانی است که در واقع یک مراسم وداع با عروس میباشد و شب قبل از مراسم عروسی برگزارمی شود. در این مراسم  زنان جوان عروس را به حمام میبرند و او را جلوه میدهند.

در پایان، آنها همچنین حنا را روی دستهای داماد و عروس میگذارند. در صورت علاقه به حنابندان، به مهمانان نیز توصیه می شود از این حنا برای تزئین نمودن دستان خود استفاده کنند.

مهریه

در قرن بیست و یکم، بیشتر زوج های ایران تصمیم میگیرند که به تنهایی ازدواج کنند. برای احترام به نسل بزرگتر، داماد اغلب از پدر عروس میخواهد كه دست عروس را در دست او قرار دهد. برای نشان دادن اهمیت اتحاد و مسئولیت، داماد باید هدیه ای به عروس بدهد که این هدیه که «مهریه» نامیده می شود که نشانگر حمایت مالی است. خانواده عروس از داماد درخواست مهریه میکنند که میتواند هر چیزی از ملک تا پول باشد و معمولا در صورت طلاق به عروس داده می شود. در ایران امروزاین عمل معمولاً نمادین تر است و مهریه از سکه های طلا گرفته تا کتاب  قرآن میتواند در نظر گرفته شود.

مهریه در مراسم عقد توسط عاقد عنوان میگردد. در این مراسم عروس، داماد و خانواده های آنها قرارداد رسمی ازدواج را امضا میکنند.

مراسم عقد – نامزدی

مراسم عروسی در ایران به طرز شگفت انگیزی برگزار می گردد. در برخی از شهرها، خطبه خوانده می شود، پس از آنكه دختر جواب بله به     معشوقه یا خواستگار خود داد و تا زمانیکه به خانه خودشان بروند نامزد هستند. سپس همه خویشاوندان و دوستانشان را به جشن عقد و عروسی دعوت میکنند.

سفره ی عقد

پارچه مخصوصی میباشد که به سمت شرق در طبقه در جهت نور خورشید قرار دارد. این زوج در بالای سفره نشسته اند که اغلب موارد زیر را   شامل می شود:

سکه های طلا، نمادی از ثروت و موفقیت است.

تخم مرغ یا آجیل که نشان دهنده باروری است.

عسل یا شکر دانه ای برای شیرینی زندگی.

دو شمعدان و آینه ای که نمایانگر نور و آتش است، بخشی از سنت زرتشتیان است که نماد ازدواج و آینده زوج است.

اسپند نماد دور ماندن از چشم بد.

نان سنگک، نوعی نان ایرانی، نماد برکت در زندگی.

در این مراسم، اعضای خانواده عروس و داماد روسری یا شالی را بر سر عروس و داماد میگیرند. از داماد یکبار سؤال می شود که آیا او با عروس ازدواج خواهد کرد، در حالیکه از عروس قبل از پاسخ، سه بار سؤال می شود. این سنت نمادی از تلاش مرد برای رسیدن به زن میباشد.

عروسی

پذیرایی عروسی از عقد پیروی میکند و میتواند سه تا هفت روز ادامه داشته باشد، بابرگزاری مهمانی ها و جشن ها در بین خانواده و دوستان. این جشن میتواند در هر زمان و از همان روز مراسم تا یک سال بعد انجام شود. اگرچه خانواده داماد به طور سنتی مبلغی را برای پذیرایی عروسی پرداخت میکردند، زوج های مدرن غالباً هزینه های جشن عروسی را باهم میپردازند.

مشابه جشن های عروسی غربی،عروسی های امروزه ایرانی میتوانند در خانه، رستوران یا یک سالن پذیرایی برگزارشوند و شامل شام، کیک، موسیقی و رقص و همچنین آداب و رسوم خاص ایرانی میشوند. این وعده غذایی به طور سنتی به سبک بوفه است و میتواندغذاهای بسیاری از جمله جواهر پلو ،ظرفی از برنج، پسته، پوست پرتقال، بادام و انواع توت ها را شامل شود. رنگهای داخل ظرف به معنی جواهرات است. نام ظرف به معنی «برنج با جواهرات» است.

پاگشا

این مراسم بلافاصله روز بعد از مراسم عروسی برگزارمی شود. اعضای خانواده درجه یک عروس و داماد معمولاً در این مراسم شرکت میکنند و میهمانان هدایای خود را به آنها میدهند.

ماه عسل 

مراسمی است که زوج جوان با هم سفر میکنند. هدف از ماه عسل این است که عروس و داماد را به حال و هوای خود عادت دهند و بهتر یکدیگر را بشناسند.

نام ماه عسل از یک افسانه قدیمی گرفته شده است. حدود چهار هزار سال پیش در بابل پدران عروس یک نوشیدنی برای دامادان خود اماده می‌کردند که از عسل ساخته می‌شد. بنابراین ماه اول ازدواج ماه عسل نامیده می شود.